Καθυστέρηση λόγου και ομιλίας

Όταν μιλάμε για καθυστέρηση στον λόγο είναι γεγονός ότι η ηλικία του παιδιού θα πρέπει να είναι οπωσδήποτε μεγαλύτερη των 3 ετών, εκτός και αν κάποια άλλη παθολογική κατάσταση είναι αυτή, η οποία καλύπτει με την παθολογία της την συγκεκριμένη καθυστέρηση, νωρίτερα και από 3 ετών όπως σύνδρομα, νοητική καθυστέρηση, επιληψία κτλ.

kathisterisi-logou

Το μόνο σύμπτωμα του συγκεκριμένου αυτού παιδιού θα πρέπει να είναι η απουσία ή η καθυστέρηση λόγου, ενώ η κατανόηση δεν θα πρέπει να υστερεί. Πιο αναλυτικά η καθυστέρηση παρατηρείται στα εξής σημεία:

Α) Καθυστέρηση στην δημιουργία λέξεων.

Δηλαδή το συγκεκριμένο παιδί δεν δημιουργεί σε επίπεδο εκφραστικό κάποια/κάποιες λέξεις τις οποίες θα πρέπει να προφέρει για τις ανάγκες του. Για παράδειγμα εάν θέλει νερό χρησιμοποιώντας την συλλαβή “βα”, θα πει “βαβα” ή αν θέλει να πει την λέξη τραπέζι θα πει “βαβαβα”.

Επίσης παρατηρείται ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει μία προσπάθεια του παιδιού να εκφρασθεί αφού άλλωστε η κατανόηση και η νόηση είναι ικανοποιητικές για την ηλικία του.

Β) Καθυστέρηση στην εξελικτική πορεία της δομής του λόγου, σε επίπεδο εκφράσεως.

Αυτό είναι αναμενόμενο αφού ήδη υπάρχει δυσχέρεια στην παραγωγή μιας λέξεως. Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις όπου υπάρχει η δυνατότητα παραγωγής κάποιων λέξεων, αλλά υπάρχει αδυναμία κατασκευής μιας πρότασης στα πλαίσια μιας ορθής γραμματικής και συντακτικής δομής.

Στο ιστορικό των παιδιών αυτών μπορούμε να μάθουμε ότι άργησαν να μιλήσουν. Αργούν να πουν μαμά – μπαμπά, αργούν να μάθουν λέξεις, αργούν να κάνουν προτάσεις, το χρησιμοποιούμενο συντακτικό και γραμματική μένουν πίσω για την ηλικία, συχνά η ομιλία δεν είναι ευκρινής.

Υπάρχουν διάφορες βαρύτητες της καθυστέρησης του λόγου. Οι ελαφρές μορφές διαγιγνώσκονται εύκολα αν χρησιμοποιηθεί τεστ εκτίμησης λόγου, αλλά δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές κατά την έναρξη του δημοτικού. Όταν όμως το παιδί προχωρήσει σε μεγαλύτερες τάξεις, βρίσκεται σε δυσχερέστατη θέση.

Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ανιχνεύονται με ειδικά τεστ έγκαιρα (και προληπτικά) διαταραχές του λόγου.

Στην προσχολική ηλικία, ένα παιδί με τέτοια διαταραχή μπορεί να τραβά τη μητέρα του από τη ρόμπα και να τη φέρνει σε ένα μέρος, δείχνοντάς της αυτό που θέλει, π.χ. νερό, ένα παιχνίδι κ.λπ.

Αν η διαταραχή του λόγου δυσκολεύει πολύ το παιδί στην έκφρασή του, αυτό του δημιουργεί εκνευρισμό και επιθετικότητα.

Πηγή:
Καρπαθίου Εμμ. Χρυσόστομος (1998). Νευρογλωσσική λογοθεραπεία: Τόμος 1, Φυσιολογία, Παθολογία, Διάγνωση. Αθήνα: Έλλην
Στασινός Π. Δημήτρης (2009). Ψυχολογία του Λόγου και της Γλώσσας: Ανάπτυξη και Παθολογία, Δυσλεξία και Λογοθεραπεία. Αθήνα: Gutenberg

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή όλης της σελίδας (φωτογραφίες, κείμενα, δημιουργικα στοιχεία κλπ) χωρίς τη γραπτή άδεια
της ιδιοκτήτριας του δικτυακού τόπου logotherapist.com.gr.
Copyright © ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΟΥΛΟΥ 2014

Ανάπτυξη ιστοσελίδας, LIMEFRAME